چالش‌های پیش روی وسایل نقلیه خودران

در هفته گذشته شرکت هیوندای اولین اتومبیل خودران خود را وارد خیابان‌های پایتخت کره جنوبی کرد، تا کره جنوبی نیز به جمع کشورهایی تولیدکننده وسایل نقلیه خودران بپیوندد.

شرکت‌های خودروسازی به همراه شرکت‌های تخصصی حوزه وسایل نقلیه خودران، آینده روشنی برای این صنعت می‌بینند و با هدف تجاری‌سازی این محصول منابع زیادی را صرف توسعه فناوری خودروهای خودران کرده‌اند. با این حال مسائل متعددی مانند: چالش‌های فنی، غیرفنی و حقوقی بر سر راه دستیابی این شرکت‌ها به اهدافشان وجود دارد که ‌می‌تواند بر جهت‌گیری‌های این صنعت اثر بگذارد.

چالش‌های گوناگونی در تجاری‌سازی خودروهای خودران مورد توجه قرار می‌گیرد، انجمن IOT امریکا برخی از این چالش‌ها را به صورت زیر دسته بندی کرده است:

• امنیت و قابل‌اطمینان بودن
• اعتبارسنجی و آزمایش
• چالش‌های حقوقی
• جنبه‌های اخلاقی
• جهت‌یابی
• چالش‌های حقوقی

در ادامه به تشریح موارد ذکر شده می‌پردازیم.

امنیت و قابلیت اطمینان وسایل نقلیه خودران

سیستم خودران قبل از تجاری‌سازی کامل، باید تا چندین میلیون مایل آزمایش شود. قابلیت اطمینان این سیستم‌ها با مسافت طی شده توسط خودرو تعیین می‌شود.

مطابق با الزامات، یک ماشین خودران باید حدود 291 میلیون مایل را بدون تلفات جانی (در اثر تصادف) طی کند، تا قابلیت اطمینان آن 95٪ مطابق با یک خودروی با راننده شود. این مسافت طولانی به صرف زمان زیادی (چندین سال) احتیاج دارد، حتی اگر درصد همسان بودن را کاهش دهیم.

عامل دیگر برای تست ایمنی جامع، تعداد مایل‌های چالش‌برانگیز و دشوار است. طبق گزارش ایمنی جنرال موتورز در سال 2018، تعداد موقعیت‌های چالش‌برانگیز در جاده‌ها، مانند خطوط مسدود شده در ساخت‌وساز و پیچ‌های چپ، در سانفرانسیسکو، کالیفرنیا، 40 برابر بیشتر از شهر فونیکس ایالت آریزونا است، که خود چالشی متفاوت برای تست اطمینان خودروهای خودران است.

گرچه قانون ایالتی کالیفرنیا آزمایش خودروهای کاملاً خودران در جاده‌های عمومی را مجاز می‌داند (از فوریه 2018)، اما انجام این کار به دلیل عدم اعتماد عمومی همچنان یک چالش است.

اولین تصادف مرگبار در مارس 2018 زمانی رخ داد که یک نمونه اولیه خودرو Uber سطح 4 (در این سطح دیگر نیاز به حضور راننده در اتومبیل نیست. آنها به سادگی می‌توانند اجازه دهند خودرو آنها را در جایی که باید بروند، ببرد. در صورت نیاز به تعامل راننده، وسیله نقلیه سطح 4 باید بتواند با خیال راحت کنار جاده بایستد، تا راننده سوار شود.) با یک عابر پیاده در حال عبور از یک جاده برخورد کرد.

در این حادثه بر اساس گزارش NTSB (سازمان ملی ایمنی حمل و نقل ایالات متحده)، دو نکته قابل‌توجه بود:

• سیستم ترمز اضطراری خودکار در خودروی آزمایشی غیرفعال شده بود.
• عابر پیاده شناسایی شده بود ولی نه به عنوان انسان.

 این حادثه، به همراه یک حادثه مرگبار دیگر حادثه‌ای که 5 روز بعد مربوط به سیستم خلبان خودکار سطح 2 تسلا (اتومبیل‌های سطح 2 دارای سیستم‌های داخلی هستند که از تمام جنبه‌های رانندگی مراقبت می‌کنند: فرمان، شتاب و ترمز. اما در صورت خرابی هر قسمت از سیستم، راننده باید بتواند مداخله کند.) رخ داد، سؤالاتی را در مورد ایمنی و بلوغ اتومبیل‌های خودران ایجاد کرد.

اعتبار سنجی و آزمایش:

دستگاه‌های خودران به آزمایش جامع نیاز دارند، زیرا سیستم آن­ها پیچیده است و هر تصمیمی که توسط نرم‌افزار گرفته شود مستقیماً بر زندگی انسان تأثیر می‌گذارد. استاندارد ISO 26262 چارچوبی را برای دستگاه‌های هدایت خودرو با در نظر گرفتن ایمنی عملکردی فراهم می‌کند. این مدل اعتبار سنجی برای مدت طولانی در صنعت خودرو مورد استفاده قرارگرفته و برای خودروی عمومی به‌خوبی کار می‌کند. بااین‌حال، به دلیل مجموعه پیچیده‌ای از الزامات و درجه بالای عدم قطعیت در دستگاه‌های خودران، روش‌های اعتبارسنجی و آزمایش سنتی امکان‌پذیر نیستند.

جهت‌یابی (دانش موقعیت نسبت به محیط اطراف):

عوامل متعددی به چالش‌های جهت‌گیری خودروهای خودران می­افزاید. علت اصلی این مشکل، موقعیت‌های متغیر در جاده‌ها، مانند انحراف جاده‌ها، عملیات­های ساخت‌وساز و علائم و نشانه‌های جاده‌ای ازدست‌رفته است.

چالش های حقوقی:

الزام به چارچوب قانونی و مقررات یکی از مهم‌ترین الزامات توسعه خودروهای خودران است. این سؤال که چه کسی باید در صورت وقوع موقعیت ­های اضطراری یا تصادف مسئول شناخته شود، نیز چالش دیگری است. با توسعه وسایل نقلیه خودران، مسئولیت تصادفات از رانندگان به شرکت‌هایی که این وسایل نقلیه را طراحی و توسعه می‌دهند، تغییر می‌کند.

بنابراین، بازنگری قوانین با توجه به حضور وسایل نقلیه خودران در جاده‌های عمومی ضروری است. یک خط‌مشی واضح و مختصر که به نگرانی‌های مصرف‌کنندگان رسیدگی کند، مورد نیاز است.

جنبه های اخلاقی:

یکی دیگر از چالش‌های مهم تصمیم‌گیری در مواقع اضطراری است. هنگامی‌که خودروهای خودران با موقعیت‌های چالش‌برانگیز در جاده مواجه می‌شوند، ممکن است تصمیماتی بگیرند که پیامدهای اخلاقی داشته باشد، مانند تصمیم‌گیری بین به خطر انداختن جان سرنشینان در مقابل تصادف با عابر پیاده. گرفتن تصمیمات موجه در این شرایط می‌تواند یک کار دلهره‌آور باشد.

چالش های مالی

هزینه بالای مربوط به توسعه و مقبولیت وسایل نقلیه خودران چالش بعدی است.

فناوری و تجهیزاتی مانند: حسگرها و دستگاه‌های ارتباطی مورداستفاده در وسایل نقلیه با سطوح خودکارسازی بالا می‌تواند منجر به وجود این ویژگی‌ها تنها در خودروهای تولیدی لوکس شود و سؤالاتی را در مورد مقرون‌به‌صرفه بودن را برای مصرف‌کنندگان ایجاد کند.

بنابر نکاتی که در بالا اشاره شد، اگرچه شرکت‌های خودروهای خودران پیشرفت خارق‌العاده‌ای در این فناوری داشته‌اند، سال‌ها طول می‌کشد، تا خودروهای کاملاً خودران در دسترس عموم قرار گیرند. تعیین یک سال مشخص ممکن است در این مرحله امکان‌پذیر نباشد.

طبق برخی پیش‌بینی‌ها، خودروها ممکن است تا سال 2035 کاملاً خودران شوند. با وجود اینکه این فناوری هنوز درحال‌توسعه است، ما باید خود را برای استفاده از آن آماده کنیم.

منابع:

Road traffic injuries, 2021, www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/road-traffic-injuries

Automated Vehicles for Safety, 2022, www.nhtsa.gov/technology-innovation/automated-vehicles-safety

Autonomous cars: Recent developments, challenges, and possible solutions, 2022