از کارآفرینی تا نوآوری در طول تاریخ

از کارآفرینی تا نوآوری در طول تاریخ

کارآفرینی

واژه ای با محتوای غنی

شاید درگذشته وقتی کلمه کارآفرینی استفاده میشد اولین چیزی که به ذهن خطور میکرد اشتغال زایی بود.

آن زمانی که کارآفرینی به معنای استفاده از کارگران در زمینهای کشاورزی و یا کارگاه های صنعتی مثل آهنگری بود.

اما با گذشت زمان مفهوم کارآفرینی عوض شد. در دوره ای (قرون 15 و 16 میلادی) کارآفرینان کسانی بودند که از سوی دولت های محلی مسئول ساخت پروژه های خاص مثل کلیسا ، قلعه ها و تأسیسات نظامی بودند.

بعد از آن و با شروع انقلاب صنعتی در اروپا کارآفرین به  افرادی همانند بازرگانان ، صنعتگران و دیگر مالکان خصوصی اطلاق می شد.

بعد از این دوران و درشروع قرن نوزدهم میلادی مفاهیم جدیدی به واژه کارآفرینی اضافه شد. ریسک پذیری به واسطه دریافت وام برای توسعه کسب و کار از این دوران به کارآفرینی وارد شد. همچنین در این زمان بحث سرمایه گذاری در پروژه ها و کسب و کارها شکل گرفتند.

اما در میانه های قرن بیستم مفهمومی کلیدی جایگاه خود را در کنار کارآفرینی پیدا کرد. مفهومی تحول آفرین بنام نوآوری . این مفهوم شامل خلق محصولات جدید، خلق خدمات جدید، ایجاد نظام توزیع جدید یا ایجاد ساختار سازمانی جدید بود که به عنوان یک جزء اصلی به تعاریف کارآفرینی اضافه شد.

اما در عصر حاضر همزمان با موج ایجاد کسب و کارهای کوچک، رشد اقتصادی و نیز مشخص شدن نقش کارآفرینی به عنوان تسریع کننده این ساز و کار، توجه زیادی به این مفهوم شد و رویکرد چند جانبه به این موضوع صورت گرفت . تا قبل از این دوره ، اغلب توجه  اقتصاددانان به کارآفرینی معطوف بود ؛ اما در این دوره، به تدریج روانشناسان، جامعه شناسان و دانشمندان و محققین علوم مدیریت نیز به ابعاد مختلف کارآفرینی و کارآفرینان توجه نموده اند.

در طی این قرن ها سه موج بزرگ فرهنگ کارآفرینی ایجاد شد.

موج اول  انفجار عمومی مطالعه و تحقیق، در قالب انتشار کتاب های زندگی کارآفرینان و تاریخچه ی شرکت های آن ها، چگونگی ایجاد کسب وکار مشخص و شیوه های سریع پولدار شدن بود که از اواسط ده 1950 شروع شد.

موج دوم که شروع آن از دهه 1960 بوده شامل ارائه ی رشته های آموزش کارآفرینی در حوزه های مهندسی و بازرگانی است که در حال حاضر این حوزه ها به سایر رشته ها نیز تسری یافته است.

موج سوم شامل افزایش علا قه مندی دولت ها به تحقیقات در زمینه کارآفرینی و بنگاه های کوچک، تشویق رشد شرکت های کوچک و انجام تحقیقات در خصوص نوآوری های صنعتی می شود که از دهه 1980 آغاز شده است وهمچنان ادامه دارد. در این موج دولتمردان متوجه شدند که راهکار توسعه اقتصادی جامعه، حمایت از کارآفرینان در عرصه های مختلف می باشد. لذا با ایجاد سازوکارهای حمایتی مختلف سعی کردند کارآفرینان را به توسعه کسب و کار و به تبع آن هم توسعه اقتصادی جامعه و هم ایجاد کار و اشتغال زایی تشویق نمایند.

در این بین آموزش های کارآفرینی از دانشگاه ها به سایر مراکز عملی مثل کافه های کارآفرینی و مراکز رشد گسترش یافت و موج جدیدی از آموزشهای غیر آکادمیک شکل گرفت که بنیان گذار تحولات بزرگ اقتصادی هم در سطح بنگاه ها و هم در سطح اقتصاد ملی شد نوآوری بزرگ در امر آموزش و هدایت کارآفریی صورت گرفت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *