چالش های نوظهور مدیریت فناوری در حوزه سلامت در طول همه گیری COVID-19

تیم های مدیریت فناوری خدمات درمانی (HTM) در مرکز نگهداری و تعمیر تجهیزات حیاتی برای استفاده بیماران در طول COVID-19 بوده اند. با همه گیری این بیماری ، فشار در سراسر کشور برای مقابله با نوسانات به شدت متغیر و غیر قابل پیش بینی تقاضای تجهیزات ادماه یافت.

چندین عامل منحصر به فرد برای حفظ سرعت تعمیر و نگهداری همگام با کاهش حجم بیماران وجود دارد. این مقاله اطلاعاتی را که از تیم های مهندسی بالینی در سراسر کشور شنیده ایم به اشتراک می گذارد.

4 موردی که همچنان بر تیم های مدیریت فناوری خدمات درمانی تأثیر می گذارد:

برای تیم های HTM ، چندین عامل وجود دارد که بر نحوه پشتیبانی آنها از تعمیر و نگهداری تجهیزات و پاسخ گویی به تقاضای تعمیر با نوسان حجم بیماران تأثیر می گذارد.

1- موجودی تجهیزات در سطح بسیار بالاتری از حالت عادی نگه داتشه می شود. موجودی تجهیزات پزشکی متحرک بیمارستان (پمپ های تزریق ، دستگاه های تنفس و غیره) طی دهه گذشته به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. با وجود این ، بسیاری از بیمارستانها با سرعت برای خرید تجهیزات پزشکی جدید و یا اجاره آن ها در آغاز COVID-19 به منظور حمایت از افزایش پیش بینی شده تعداد بیماران عمل کردند. در حالی که این هجوم تجهیزات نقش مهمی در برآوردن تقاضای بی سابقه در مناطق با آسیب جدی ایفا می کرد، تیم های پزشکی در حال حاضر باید نحوه حمایت از موجودی گسترده خود را بدون افزایش هزینه خدمات یا اضافه کار کارکنان خود توضیح دهند.

نکته جالب این است که تعداد کمی از سیستم های بهداشتی با توجه به عدم قطعیت پیرامون بیماری همه گیر و فصل “سنتی” آنفولانزای پاییزی ، تجهیزات خود را (حتی در مناطق کم اثر) کنار نمی گذارند. در عوض ، بسیاری از سیستم های بهداشتی تمرکز خود را بر متحرک کردن ناوگان گسترده شده تجهیزات پزشکی خود قرار داده اندو آنها انتظار دارند پیشروان مهندسی بالینی خدمات خود را تا حد ممکن مقرون به صرفه حفظ کنند.

2- تجهیزات بیشتر ، کار عقب مانده بیشتر. پس از افزایش اولیه موارد COVID-19 ، کمیسیون مشترک اخیراً از سرگیری بازرسی های منظم را اعلام کرد. از آنجا که COVID-19 منطقه را تحت تأثیر قرار داده است، تیم های مدیریت فناوری خدمات درمانی باید در تغییر توجه خود به دستگاه های نجات دهنده و سایر کارهای مهم تعمیر و نگهداری ، انعطاف پذیر باشند. این تقاضای متغیر و پاسخ های بسیار واکنشی ، تعمیر و نگهداری های پیشگیرانه را به عقب سوق داد و بسیاری از بیمارستان ها را وادار به گزارش عقب ماندگی تعمیر و نگهداری پیشگیرانه در دستگاه های پرمصرف مانند تخت بیمارستان کرد.

علاوه بر این، تولید کننده تجهیزات اصلی (OEMs) برای پشتیبانی پیشگیرانه از تجهیزات خود به چالش کشیده شده اند. مرخصی اجباری و اخراج کارکنان برخی از تولیدکنندگان را با کمبود نیرو مواجه کرده است ، در حالی که محدودیت های سفر و بیمارستان همچنان توانایی آنها را برای انجام تعمیرات در محل و کارهای گارانتی به ویژه در روشهای تصویربرداری پیشرفته محدود می کند. این بدان معناست که تیم های HTM باید چالش اضافی انجام تعمیر و نگهداری پیشگیرانه را برای اطمینان از انطباق و ایمنی دستگاه ها بدون اتکا به پشتیبانی OEM ها حل کنند.

3-اختلالات غیرقابل پیش بینی و اجتناب ناپذیر در کارکنان HTM. کمبود استعداد در زمینه HTM چندین سال است که یکی از نگرانی های اصلی است و 7 نفر از هر 10 پیشرو ارشد خدمات درمانی به کمبود استعدادهای فنی موجود اشاره کرده اند. چند ماه گذشته این مسئله در بسیاری از زمینه ها بسیار تشدید شده ، زیرا تقاضا برای خدمات بیومدیکال همزمان که برخی از بیمارستان ها به دلیل بیماری کارکنان با کمبودها مواجه شدند، افزایش یافت.

اما این غیرقابل پیش بینی بودن وضعیت فعلی ما است که به عنوان بزرگترین چالش برای پیشروان مهندسی بالینی ثابت شده است. حتی با وجود این حجم موجودی بالا، تیم های مدیریت فناوری خدمات درمانی در برنامه ریزی و برنامه ریزی خدمات مورد نیاز تجهیزات خود متخصص هستند. در زمان های عادی ، کار تعمیر و نگهداری پیشگیرانه در حالی که تعداد  بیماران کم است ممکن است برای تکنسین های داخلی امکان پذیر باشد. اکنون سوال بزرگتر این است: هنگامی که جهش موضعی در موارد COVID-19 رخ می دهد و منجر به هجوم بیماران و همچنین تعمیر و نگهداری تجهیزات می شود ، چه اتفاقی می افتد؟ آیا تیم داخلی شما می تواند حجم زیاد کار را بدون ایجاد اختلال عمده برای پزشکان و بیماران کنترل کند؟

4- فشارهای مالی بی سابقه ای در راه است: متأسفانه COVID-19 تأثیر عمیقی بر حجم بیماران و روشهای جراحی انتخابی در مراکز درمانی در سراسر کشور داشته است ، که منجر به تأثیرات مالی بی سابقه ای شده است. در واقع طبق گفته انجمن بیمارستان های آمریکا ، تخمین زده می شود که همه گیری همه جانبه به صنعت خدمات درمانی را در سال 2020 به 323.1 میلیارد دلار  هزینه وارد کند.

در نتیجه ، مدیران بیمارستان ها به طور فعال در جستجوی راه درست پیش رو هستند و برای بهبود وضعیت در همه گیری از نگرش “صرفه جویی در هزینه بسیار کوچک” استفاده می کنند. از پیشروان HTM در حال حاضر خواسته شده است تا فرصت های جدیدی را کشف کنند که موجب صرفه جویی قابل توجهی در هزینه ها شود. برای دپارتمانی که دارای لیست فزاینده ای از مسئولیت ها است ، شناسایی این فرصت ها-در حالی که جهش های ناشی از COVID-19 را کنترل می کنند و اطمینان حاصل می کنند که تجهیزات پزشکی کلیدی برای مراقبت از بیماران در دسترس است-یک چالش خواهد بود.

چگونه پیش برویم: نکاتی برای کاهش زمان و پول تلف شده

وقتی پای کار به میان می آید ، مدیران فناوری خدمات درمانی مورد توجه قرار می گیرند. در یک محیط کاری چابک ، تیم های پزشکی باید راه هایی را برای کارآمدتر شدن پیدا کنند تا در ماه های آینده جوابگوی حجم پیش بینی ناپذیی بیماران باشند و به منظور بهبود سود حاشیه ای بیمارستان ، ممکن است نیاز به تفکر بزرگتر از کاهش کار اضافی و افزایش بهره وری فناوری باشد.